Ik had nooit gedacht dat het binnen een week al zover zou zijn, maar ik heb weer hoop! Na het debacle van het Nederlands Elftal op het EK, waar we als voetballiefhebbers een worst voor zijn gehouden, was ik er wel klaar mee. Een tijdje geen sport meer kijken, even geen verwende internationals meer, maar lekker andere dingen doen die ik leuk vind.
Afgelopen zaterdag was een mooie dag om er op uit te trekken met mijn gezin. Met de trein vanaf het zuiden des lands naar onze hoofdstad om NEMO science center te bezoeken, dat aan onze linkerzijde al prominent in het stadsgezicht verscheen toen de trein het centraal station binnengleed. Gelukkig ben ik tijdens de korte wandeling van het station naar NEMO geen oranje prullaria tegengekomen, want dat zou lichtelijk slecht geweest kunnen zijn voor mijn humeur. Enerzijds is NEMO een museum, maar anderzijds staat het verre van het stoffige beeld dat musea vertegenwoordigen. NEMO bruist, letterlijk. Iedereen binnenin en op het gebouw, jong en oud, bezoeker of personeel, loopt over van de kinetische energie.
Waar onze jeugd de laatste jaren terecht verweten wordt lui en dik te zijn (aan politiek correcte benamingen hebben we niks), ligt de verantwoordelijkheid voor deze zorgbarende ontwikkeling bij ouders en de overheid. Aan de kinderen zal het niet liggen, we moeten ze zelf het goede voorbeeld geven en een beetje op weg helpen. Niets menselijks is kinderen vreemd: alleen als ze iets leuk vinden, zullen ze het vaker doen. Bewegen in het algemeen en sporten in het bijzonder, zullen we dus leuk moeten maken. Conditioneren heet dat.
De zomertentoonstelling Sportlab van NEMO, biedt precies wat gevraagd wordt. Door de kinderen aantrekkelijke activiteiten voor te schotelen, zoals roeien, fietsen en penaltykillen én ze uit te dagen hun prestatie vast te leggen en te verbeteren, maak ik me al een stuk minder zorgen over de uitdijende nieuwe generatie. Maar dat is niet alles. Het woord lab verraadt al dat NEMO de sport heeft ondergedompeld in een wetenschappelijk sausje. Net als bij Weekend Miljonairs maak je bij het Sportlab gebruik van een hulplijn. Na de eerste poging, geeft Bart Meijer, bekend van Klokhuis, via een telefoonlijn en een videofragment een geheime tip hoe je de oefening nog beter kunt uitvoeren. Links en rechts vind je ter inspiratie ook voorbeelden hoe de wetenschap haar stem heeft gedrukt op bijvoorbeeld zwemmen en schaatsen. De lachende gezichten van de jongeren en volwassenen, die allemaal ineens ook bloedfanatiek zijn, bewijzen dat sport ontzettend leuk is.
Daags nadat bekend werd dat Amsterdam boegbeeld zal zijn voor een mogelijke kandidatuur voor de Olympische Spelen in 2028 (sorry Rotterdam), laten jeugd en volwassenen in Sportlab zien dat Nederland ook de potentie heeft om een goede prestatie neer te zetten.
Daarom heb ik ook nog hoop voor het Oranje van de toekomst. Ik heb het gevoel dat ik op de tentoonstelling van Sportlab de nieuwe Sneijder, Cruijff of Gullit heb gezien, dat kan haast niet anders. Het is alleen zaak de energie van het Sportlab vast te houden aan het thuisfront, waar iedereen gebombardeerd wordt met werkstress, Playstations en smartphones. Voor met name vaders, als leider in het gezin, is daarom de schone taak weggelegd om niet direct je kinderen naar een voetbalclub te sturen, niet tegen ze te zeggen dat ze buiten moeten spelen en niet die zak chips te verbieden. Kijk naar jezelf, hoe actief ben je? Ga daarom met je kroost een balletje trappen, samen de fiets pakken of met elkaar gezond koken. Daarmee zorg je dat kinderen blijven bewegen. Beloon goed gedrag niet voornamelijk met snoep, maar met aandacht. Ga kijken en beschaafd aanmoedigen als je kind een wedstrijd speelt. Stuk voor stuk kleine, maar nuttige tips die goed zijn voor ieders gewicht, conditie en geluk. En het allerbelangrijkste? Vergeet vooral niet erbij te lachen.
Kortom, in de nabije toekomst fitte en gezonde jongeren? Het is nog maar een kwestie van tijd. Maak jij die tijd vrij voor je kinderen?
vaderblog 